Handaang Pinoy

Well, It's been awhile since the last post I wrote here. Haha busy-busyhan ang wala, masyado kasi akong naadik sa Sims Social sa Facebook kaya nawala ang isip ko sa blog na ito.

Hmm, tama na muna ang mga issues sa bansa, pagtuunan muna natin ang kulturang Pilipino.

"Handaang Pinoy". Nakapunta ka na ba sa mga handaang Pinoy? Sa Bday? Sa Binyag? Despedida? Atbp. Well, tatalakayin ko ang mga naobserbahan ko sa mga Pinoy na nagpupunta sa handaan.

Una, Hinding-hindi pupunta ang Pinoy sa isang handaan kung hindi sila imbitado. Mataas kasi ang pride natin, hindi bale nang magutom , kesa matawag na "Gate Crasher" o KapalMuks pwera lang sa iba na wala na yatang natirang kahihiyan sa katawan. Pero bilang ganti, hindi rin nila iimbathin ang mga "Persona non grata" na hindi umimbita sa kanila. Kwits lang ika nga. Minsan pinag-uugatan pa ito ng away at tampuhan, babaw no? haha Pero totoo.

Pangalawa, Bihirang pumunta ang pinoy sa handaan na mag-isa lang.Kailangan, may masama sila kahit isa lang, anak, pamankin, apo, kapatid etc name it! Pero kadalasan walang gustong sumama haha Oo, ilang beses ko nang naranasan sa nanay ko at mga Tita ko na kaladkarin may kasama lang sila sa Bday o Binyagan. Hindi ko alam kung bakit, pero kapag walang gustong sumama, hindi narin sila pupunta. Diyahe nga naman kung loner ka pwera nalang kung kaclose mo ang pupuntahan mong handaan.

Ayan na, Imbitado ka na sa handaan. Imbes na wallet, suklay, pulbos ang laman ng bag mo o ng nanay mo eh, transparent na plastic ang laman, oo yung plastic na pinaglalayan ng mga ulam sa karinderya. Naks, Boy/Girl Scout ang dating, handang-handa kung may madedekwat ng pagkain. Kapag ako ang nagpupunta sa mga bday atbp, ang laging bilin sakin ng nanay ko "Pasalubong ah! Magdala ka ng plastic diyan." Pero bihira lang akong mag-uwi ng pasalubong, excuse ko nalang "Daming bisita eh, naubos yung handa." Lusot. Nahihiya kasi ako, alam naman nating Pinoy na walang kasing-sakit na masabihan tayo ng "Patay Gutom". lol

Eto na nga, pumunta ka na sa bday party o anu pa man. Siyempre, ayaw nga nating masabihan ng patay gutom diba? Kaya hindi kagad didiretso ang pinoy sa mga pagkain na nakabalandra sa lamesa, kundi dun tayo tutungo sa celebrator o sa magulang ng celebrator. Chika dito, Chika doon. Of course, multitsaking ang mga Pinoy, habang nakikipagchikahan sa kausap eh sinisipat-sipat na ang mga pagkain na nakahanda, sa mga kumakain o sa mga dumadaan.

"Oo, mare mag18 na ang bunso ko next year."

"Oo nga mars, nakikita ko na... Naamoy ko na.... ang"

"Ang alin?"

"Ayy, oo naamoy ko na nga yung anak mo."

Patay na. Nawala na sa topic, pero may koneksyon padin nama kahit papaano. Multitasking nga diba. At pag napansin na ng celebrator o nang magulang ng celebrator na medyo ang tagal na ng "Chikahan" niyo. Eh alam na natin ang ineexpect na lalabas sa bibig nila. "Oh bakit hindi pa kayo kumakain?" Oo, automatic yan, iyan lang naman ang hinihintay natin mula sa kanila. Ang tanong na naghuhudyat ng Go Signal. Kainan na. Minsan sila pa ang mag-aabot ng plato at spoon and fork sayo.

Mission Accomplished.

Hala, Sige ang wala. Usually isasabay na nila doon ang ilalagay nila sa mahiwagang plastic para hindi bulgaran.

Haayy, may Part 2 pa ito mahaba na yata kasi. Yan ang karaniwang eksena sa handaang Pinoy, kadalasan sa Middle class pababa ang mga ganitong eksena. Nga naman, walang mayayaman ang mayroong transparent na plastic sa bag. Wala. Zip lock plastic lang. Just Kidding.