Well, first blog ko ito na hindi "Dear Diary" ang tema, yung dalawa ko kasing blog puro tungkol sa kaibigan, sa akin, etc ang laman, kaya sino naman ang magbabasa nun? Eh di kami kami lang. Ang corny, corny pa, puro "Hayyy, ang lungkot ko ngayong araw.","Haaay, ang saya ko ngayong araw.", walang mapapala ang magbabasa ng ganoon ang laman, dahil wala rin siyang pakialam kung bakit ka masaya o malungkot dahil hindi ka niya kakilala. Make sense diba? Siyempre kung kasing sikat ko lang ba si Justin Bieber o si Kim Kardashian, may magababasa pa ng blog ko kahit ang laman lang ay "F*ck off, that bitch must really.." o "TGIF, we had a great party. Sleepy. ZZZ", diyahe, kahit gawin ko pang Twitter tong blog na ito ay siguradong may magbabasa.
Ginawa ko pala itong blog na ito dahil obviously sa title palang. "Walang Magawa" ay wala talaga akong magawa. Bakit? Confirmed. Certified TAMBAY ako ngayon.As in kain, tulog, T.V., computer. Sa araw-araw na ganoon ang ikot ng buhay ko, naisipan kong gumawa ng blog. Ang tema ng blog ko ay tungkol sa mga Pinoy at mga random things na gusto ko ishare :). SIguro sa tingin niyo walang kwenta itong blog ko, maari nga, pero sa akin dito ko maipapahiyag ang mga kuro-kuro, opinyon, adhikain (wow, ang lalim) sa mga araw-araw na gawain ng isang Pinoy.
Sorry kung medyo magulo pa yung itsura ng blog. Kailangan ko pa kasi pag-aralan (Naks, mag-aaral daw oh) haha
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento